Η ανέχεια, ο πόνος και η ασθένεια δεν έχουν κομματική ταυτότητα

ΕΔΟΕΑΠ ΜΕ ΤΟ ΜΙΚΡΟΒΙΟ ΤΟΥ ΚΟΜΜΑΤΙΣΜΟΥ

ΕΔΟΕΑΠ: ΦΟΡΕΑΣ ΥΠΟΧΡΕΩΤΙΚΗΣ ΑΣΦΑΛΙΣΗΣ ΟΛΩΝ ΤΩΝ ΕΡΓΑΖΟΜΕΝΩΝ ΣΤΑ ΜΕΣΑ ΕΝΗΜΕΡΩΣΗΣ

Ο  ΕΔΟΕΑΠ ιδρύθηκε με κοινές και συντονισμένες ενέργειες  τεσσάρων Ενώσεων (ΕΣΗΕΑ, ΕΠΗΕΑ, ΕΣΗΕΜ-Θ ΕΠΗΕΘ) πριν από μισό αιώνα, μέσα στα δύσκολα χρόνια της δικτατορίας. Μέχρι σήμερα επιβίωσε με κυβερνήσεις, δεξιές, σοσιαλιστικές και αριστερές. Ουδέποτε οι συνάδελφοι συνδικαλιστές των Ενώσεων αυτών, αλλά και οι εκπρόσωποι τους στο Δ.Σ. του ΕΔΟΕΑΠ, προτάξανε κομματικά συμφέροντα θέτοντάς τα υπεράνω των συμφερόντων του Ταμείου μας, υπεράνω των συμφερόντων των ασφαλισμένων μας.

Ουδέποτε το μικρόβιο της πολιτικής επηρέασε τις επιλογές των διοικήσεων του Ταμείου μας, αλλά και των διοικήσεων των Ενώσεων σε ότι αφορούσε τον ΕΔΟΕΑΠ.

Έτσι κρατήσαμε το Ταμείο μας μέχρι σήμερα. Όλοι μαζί αποτρέψαμε την κατάργηση του Αγγελιοσήμου το 2012 επί κυβέρνησης Ν.Δ. και Πρωθυπουργό τον  Αντώνη Σαμαρά, όλοι μαζί αγωνιστήκαμε για τη διάσωση του ΕΔΟΕΑΠ, μετά την κατάργηση του Αγγελιοσήμου, και πετύχαμε τη ψήφιση του Νόμου της διάσωσης το 2017, επί κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ  και Πρωθυπουργό τον Αλέξη Τσίπρα.

Στις δύσκολες στιγμές, όλοι οι συνάδελφοι μέλη των Ενώσεων, δώσανε τη μάχη  για την επιβίωση και διάσωση του ΕΔΟΕΑΠ, χωρίς αποκλεισμούς και διχαστικό λόγο, με γνώμονα και κοινό στόχο τη διατήρηση της περίθαλψης, της επικουρικής σύνταξης και της Πρόνοιας και όχι τις πολιτικές απόψεις και τα κομματικά οφέλη, που στους κοινούς αγώνες η συντριπτική πλειοψηφία  των συναδέλφων μας είχε αντιληφθεί ότι ουδεμία σημασία είχαν.

Μπορεί να ξεκινούσαμε από διαφορετικές πολιτικές τοποθετήσεις, αλλά στο τέλος συνθέταμε κοινό διεκδικητικό πλαίσιο και επιχειρηματολογώντας για το δίκαιο των αιτημάτων μας, κατορθώναμε  δια της πειθούς -και όχι δια των ύβρεων και της κομματικής αντιπαράθεσης- να εξασφαλίζουμε την πλειοψηφία -ακόμη και την ομοφωνία του κοινοβουλίου-  όποτε τίθεντο σε ψηφοφορία  θέματα που  αφορούσαν τον κλάδο.

Σήμερα και ύστερα από πέντε δεκαετίες, μερίδα συνδικαλιστών της οποίας ηγείται το  προεδρείο του ΕΔΟΕΑΠ (Νίκος Καρούντζος, Άντζυ Σταθάτου)- προσπαθώντας να συγκαλύψουν την ανικανότητά τους και την –κατά γενική ομολογία- αποτυχία τους στην υλοποίηση των διατάξεων του ν.4498/2017, επιχειρούν να πολιτικοποιήσουν το θέμα του ΕΔΟΕΑΠ και προβάλλοντας την κομματική τους ταυτότητα, πιστεύουν ότι με τον τρόπο αυτό θα κερδίσουν την εύνοια του κόμματός τους.

Σε αυτή τη λογική εντάσσονται οι προσωπικές τους επιθέσεις και η απαξιωτική συμπεριφορά τους σε όσους αγωνίστηκαν για τη διάσωση του ΕΔΟΕΑΠ αλλά δεν ανήκουν ιδεολογικά στο χώρο της αντιπολίτευσης, σε αυτή τη λογική εντάσσονται οι επιθέσεις τους με ανάρμοστους χαρακτηρισμούς σε κυβέρνηση και κυβερνητικά στελέχη, η χλεύη και απαξίωση των στελεχών του ΕΦΚΑ, αφού προσπαθούν  μέσω της σύγκρουσης αυτής, την καθυστέρηση της εφαρμογής του Νόμου διάσωσης του Ταμείου μας, την οποία είναι προφανές ότι επιδιώκουν να  χρεώσουν στην Κυβέρνηση. 

Σε αυτή τη λογική εντάσσονται οι ευκαιριακές συμμαχίες τους με συνδικαλιστές που μέχρι χθες κατήγγειλαν ως “σάπιο & διεφθαρμένο κατεστημένο”, οι συμμαχίες τους ακόμη και με όσους αρνήθηκαν τη συμμετοχή τους στο δημοψήφισμα για την νέα εποχή στον ΕΔΟΕΑΠ, αφού σήμερα εκτιμούν ότι όλοι όσοι ανήκουν στο χώρο της αντιπολίτευσης, ακόμη και αν τορπίλισαν το σχέδιο διάσωσης του ΕΔΟΕΑΠ, εξυπηρετούν τα σχέδιά της πολιτικής και κομματικής τους αντιπαράθεσής με το κυβερνών κόμμα.

Διχάζουν τους ασφαλισμένους παίζοντας ουσιαστικά το παιχνίδι των εργοδοτών που απειλούν ακόμη και σήμερα με προσφυγές περί δήθεν αντισυνταγματικότητας του νόμου που κράτησε όρθιο τον ΕΔΟΕΑΠ. Η ταύτισή τους σε όλα τα θέματα με τον εκπρόσωπο των ιδιοκτητών στο ΔΣ του Οργανισμού, ευχή είναι να αποδειχθεί τυχαία και να μην αποτελεί μέρος του σχεδίου αποδόμησης του νέου ΕΔΟΕΑΠ πριν ακόμη προλάβει αυτός να μπει στη νέα εποχή.

Μπερδεύουν τον κόσμο, αποκρύπτοντας ότι ο ΕΔΟΕΑΠ, από την ίδρυσή του μέχρι και σήμερα, εποπτεύεται και  ελέγχεται από το Υπουργείο υγείας και κοινωνικών ασφαλίσεων και μιλάνε για «ανεξάρτητο ΕΔΟΕΑΠ», συγχέοντας  την έννοια του αυτοδιοίκητου με την έννοια του ανεξάρτητου. Σαφώς ο ΕΔΟΕΑΠ είναι αυτοδιοικούμενος, αφού η διοίκησή του είναι αιρετή (εκλέγεται δηλαδή από τους ασφαλισμένους και δεν διορίζεται) και σε αυτή δεν συμμετέχει Κυβερνητικός επίτροπος και εκπρόσωπος του αρμόδιου Υπουργείου, ενώ οι παροχές προς τους ασφαλισμένους δεν απαιτούν την έγκριση Παρέδρου.

Όταν λοιπόν γνωρίζουν (εκτός αν δεν το γνωρίζουν) ότι ο ΕΔΟΕΑΠ εποπτεύεται και ελέγχεται από κρατικό φορέα (Υπουργείο) και οι επικουρικές συντάξεις χορηγούνται με βάση το ύψος των κύριων συντάξεων που χορηγεί επίσης κρατικός φορέας (ΕΦΚΑ), μάλλον ο χαρακτηρισμός «ανεξάρτητος» που χρησιμοποιούν είναι αδόκιμος αλλά κρίνουν ότι εξυπηρετεί τις μεθοδεύσεις τους, αφού πιστεύουν ότι «φορτώνοντας» στην Κυβέρνηση την ανικανότητά τους, που ως συνέπεια είχε την αποτυχία τους στην επιτέλεση του έργου που είχαν αναλάβει, αφενός  το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης που στήριξε τον κλάδο μας υπερψηφίζοντας στη  Βουλή την τροπολογία της Κυβέρνησης για την σωτηρία του ΕΔΟΕΑΠ, θα τους αποδώσει κομματικά εύσημα και κατά τις ιδεοληψίες τους οφίτσια, αφετέρου το κομματικό τους ακροατήριο θα πεισθεί ή κομματικά θα πιεσθεί να τους επανεκλέξει προκειμένου να συνεχίσουν την κομματική τους αντιπαράθεση με την κυβέρνηση, αδιαφορώντας για την τύχη του ΕΔΟΕΑΠ και των δεκάδων χιλιάδων ασφαλισμένων του.

 Όμως από την  πεντηκονταετή ιστορία του ΕΔΟΕΑΠ φαίνεται, ότι οι ασφαλισμένοι του –ανεξάρτητα από τις πολιτικές  πεποιθήσεις τους- ουδέποτε έθεσαν σε κίνδυνο το Ταμείο τους εκλέγοντας ή εν προκειμένω επανεκλέγοντας ανθρώπους που με τους χειρισμούς  και τις πρακτικές τους, διακύβευσαν την υπόστασή του, δίνοντας προτεραιότητα  στην ικανοποίηση των προσωπικών τους  φιλοδοξιών στις οποίες είναι έκδηλο πλέον ότι εντάσσεται και μάλιστα πρωτίστως, η ανέλιξή τους σε κομματικούς μηχανισμούς .

Συνάδελφοι,

Η ανέχεια, ο πόνος και η ασθένεια δεν έχουν κομματική ταυτότητα.

Ο ΕΔΟΕΑΠ στην κρίσιμη αυτή στιγμή έχει ανάγκη να διοικηθεί από συναδέλφους μας που προσφέροντας ανιδιοτελώς τις γνώσεις τους και τις ικανότητες τους,  θα μπορέσουν, να εξασφαλίσουν το μέλλον του, με αξιοπρεπείς παροχές που να δικαιολογούν απόλυτα τον αγώνα που δόθηκε για τη συνέχιση της ύπαρξής του.

Μάρκος Γκανάς

Πρόεδρος της ΕΠΗΕΑ, μέλος του Δ.Σ. του ΕΔΟΕΑΠ.